Metody serologiczne, mimo niewątpliwych wad, są podstawowymi i rozpowszechnionymi metodami w diagnozowaniu chorób narządu ruchu o podejrzewanej etiologii bakteryjnej.
W pracy dokonano retrospektywnej analizy wyników badań przeprowadzonych w latach 2004–2006 wykrywających przeciwciała przeciwko Yersinia enterocolitica O3 w surowicach pacjentów hospitalizowanych i konsultowanych w Instytucie Reumatologii w Warszawie. Zastosowano metodę immunoenzymatyczną (ELISA), materiał stanowiło prawie 3000 surowic. Oceniono również przydatność serodiagnostyczną tych badań w aspekcie reakcji krzyżowych z innymi drobnoustrojami (Salmonella enteritidis, Salmonella typhimurium, Borrelia burgdorferi i Chlamydia trachomatis).
Uzyskane rezultaty wskazują na stosunkowo małą wartość diagnostyczną przeprowadzonych badań, ponieważ wykrywana liczba (%) wyników dodatnich na obecność przeciwciał dla chorobotwórczego serotypu O3 Y. enterocolitica nie odbiegała ilościowo (średnio 5,5%) od stwierdzanych w zdrowej populacji.
Znaczenie diagnostyczne dodatkowo obniżało jednoczesne występowanie przeciwciał dla ww. drobnoustrojów, różniących się taksonomicznie, formami klinicznymi i wektorami transmisji. W 1/4 dodatnich surowic na obecność przeciwciał dla Y. enterocolitica O3 wykazano przeciwciała dla przynajmniej jednego z pozostałych drobnoustrojów.
Analiza badań sugeruje klinicystom reumatologom potrzebę wnikliwego analizowania każdego przypadku chorobowego z dodatnim wynikiem serologicznym (w tym klasy Ig) w zestawieniu z obrazem klinicznym i retrospektywne podejście do wywiadu. Pozwoliłoby to na ograniczenie nadmiernego długotrwałego stosowania antybiotyków, które u wielu pacjentów nie będą skuteczne, a wręcz mogą implikować objawy niepożądane.