Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego jest najczęściej rozpoznawana, gdy zmiany stawowe są już poważnie zaawansowane. Badania podjęto w celu poszukiwania łatwego i prostego testu, który mógłby służyć jako badanie przesiewowe w kierunku wczesnej, bezobjawowej lub skąpoobjawowej choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych. Badano zakresy ruchomości stawów biodrowych u 100 losowo dobranych osób w wieku 50–70 lat, u których dotychczas nie rozpoznawano choroby stawów biodrowych. Najczęściej wykrywano ograniczenie rotacji wewnętrznej nieprzekraczające 25° (u 44% badanych) i dodatni (ponad 25 cm) „test czwórki” (u 33% badanych). Dla celów badań przesiewowych w kierunku choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego zaproponowano prosty wskaźnik (test) ograniczenia ruchomości (TOR) w stawie biodrowym. Przyjęto, że u osób, u których wartość rotacji wewnętrznej w stopniach jest mniejsza od wartości „testu czwórki” w centymetrach istnieje podejrzenie tej choroby, uzasadniające poddanie stawów biodrowych dalszym badaniom diagnostycznym. Określone wskaźnikiem TOR ograniczenie ruchomości było częstsze u mężczyzn niż u kobiet (w stosunku 44% do 25%), u osób w wieku 66–70 lat w porównaniu z osobami młodszymi w wieku 50–55 lat (42% do 17%) oraz u osób, które zgłaszały bóle o lokalizacji typowej dla choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego (pachwina, udo, kolano) niż u osób bez takich dolegliwości (w stosunku 39% do 15%). Badanie dwóch zaproponowanych zakresów ruchomości w stawach biodrowych jest łatwe, proste i krótkotrwałe – zajmuje mniej niż pół minuty. Przyswojenie sobie przez lekarzy, także lekarzy rodzinnych, zasady przeprowadzania tego badania u każdego chorego, przyczyniłoby się do wcześniejszego wykrywania i leczenia chorych z tą częstą przyczyną niepełnosprawności i bólu.