Twardzina jest przewlekłą zapalną chorobą tkanki łącznej o niewyjaśnionej etiologii. Podział na dwie postacie, ograniczoną i uogólnioną, związany jest z typem zmian skórnych, rodzajem zaburzeń immunologicznych oraz objęciem procesem chorobowym narządów wewnętrznych. Postać układowa twardziny występuje głównie u dorosłych. Postać ta bardzo rzadko występuje u dzieci, u których charakteryzuje się dysproporcją pomiędzy skąpymi objawami klinicznymi a skrycie postępującymi zmianami narządowymi. Najczęściej występującą postacią twardziny u dzieci jest postać ograniczona, która jest uważana za łagodniejszą odmianę choroby. Badaniami objęto 40 dzieci z twardziną, które podzielono na 2 podgrupy, w zależności od postaci choroby. Dolegliwości ze strony układu krążenia podawała tylko jedna dziewczynka z twardziną układową, u której występowały zasłabnięcia. Grupę kontrolną stanowiło 20 dzieci w tym samym przedziale wiekowym. Wykonywano spoczynkowe 12-odprowadzeniowe badanie elektrokardiograficzne w pozycji leżącej. W zapisie oceniano: rodzaj rytmu i częstość akcji serca, występowanie zaburzeń rytmu w czasie spoczynku. Dokonywano pomiarów czasu trwania: odstępu PQ, zespołu QRS, odstępu QT oraz wyliczano odstęp QTc wg wzoru Bazzeta. Za górną granicę normy QTc dla dzieci przyjęto wartość 440 ms. Określano kierunek osi elektrycznej serca, oceniano występowanie zaburzeń automatyzmu i przewodzenia, występowanie bloków odnóg pęczka Hisa oraz cechy przerostu lewej lub prawej komory. Bloki odnóg pęczka Hisa rozpoznawano zgodnie z obowiązującymi kryteriami. Oceniano także występowanie patologicznego załamka Q i jego lokalizację, nieprawidłową progresję załamków R. Określano rodzaj i stopień zmian odcinka ST i miejsce występowania. Wykazano, że rutynowe 12-odprowadzeniowe badanie elektrokardiograficzne u dzieci z twardziną układową oraz ograniczoną nie wykazuje zaburzeń rytmu i zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Częstość rytmu zatokowego w spoczynkowym elektrokardiogramie jest większa u dzieci z twardziną, bez względu na jej typ, w stosunku do dzieci zdrowych. Średni odstęp QTc w spoczynkowym badaniu elektrokardiograficznym w obu typach twardziny jest znamiennie statystycznie dłuższy, a u 23% dzieci QTc przekracza normę, co nakazuje jego ocenę podczas wizyt kontrolnych.