Choroby obejmujące narząd ruchu wymagające rehabilitacji można podzielić na dwie grupy: związane z procesami starzenia w obrębie kości (osteoporoza) i stawów (choroba zwyrodnieniowa) oraz choroby reumatyczne o podłożu immunologicznym.
Celem rehabilitacji jest zapobieganie deformacjom i leczenie już powstałych. Warunkiem uzyskania poprawy jest jednoczesne działanie przeciwbólowe, regulujące napięcie mięśni i odciążające poprzez zastosowanie kinezyterapii, fizykoterapii oraz zaopatrzenia ortopedycznego. Bardzo ważna jest również rehabilitacja zawodowa i środowiskowa.
Wyniki uzyskane podczas kompleksowej rehabilitacji dotyczą przede wszystkim oceny zwiększenia możliwości funkcjonalnych u leczonych chorych. Służą temu kwestionariusze dla poszczególnych jednostek chorobowych, np. kwestionariusz HAQ (Health Assessment Questionnaire) dla reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS), indeks zmęczenia czy SF-36 (Short Form Health Survey), jednak największe nadzieje można wiązać z wdrażaną obecnie na świecie Międzynarodową Klasyfikacją Niepełnosprawności (International Classification of Functioning, Disability and Health – ICF). Rehabilitacja pacjentów z chorobami reumatycznymi jest elementem kompleksowego leczenia prowadzonego do końca życia, jest szczególnie ważna w pierwszym okresie choroby, w którym nie doszło jeszcze do utrwalonych zmian. Wymaga wielokrotnej modyfikacji na zlecenie i pod nadzorem lekarza specjalisty rehabilitacji medycznej oraz leczenia farmakologicznego na zlecenie i pod nadzorem lekarza specjalisty reumatologii.