Plamica Henocha i Schönleina ( Henoch-Schönlein purpura – HSP) jest układowym zapaleniem małych naczyń, związanym z odkładaniem złogów IgA. W przebiegu choroby obserwuje się zajęcie skóry, przewodu pokarmowego, nerek i stawów (kryteria klasyfikacyjne – tab. I). Typowo schorzenie dotyczy dzieci (szczyt zachorowań przypada na 4.–5. rok życia) i charakteryzuje je łagodny, samoograniczający przebieg, zazwyczaj z pełnym wyzdrowieniem w ciągu kilku tygodni lub miesięcy. Uważa się, że wystąpienie HSP w późniejszym wieku – rzadziej obserwowane – wiąże się ze znacznie wyższym odsetkiem poważnych powikłań, wymagających niekiedy agresywnego leczenia. W pracy przedstawiono przypadek HSP u 20-letniego mężczyzny, z typowym obrazem klinicznym, obejmującym zajęcie nerek, skóry (ryc. 1) i stawów, oraz sporadycznie spotykanymi, ciężkimi objawami ze strony przewodu pokarmowego. Pomimo intensywnego leczenia, występowały uporczywe epizody krwawienia z przewodu pokarmowego, które doprowadziły do wystąpienia zespołu wykrzepiania wewnątrznaczyniowego ( disseminated intravascular coagulation – DIC) i zespołu niewydolności wielonarządowej. Zastosowane leczenie, w tym usunięcie martwiczego fragmentu jelita cienkiego (ryc. 2–4), nie spowodowało poprawy stanu klinicznego. Pomimo leczenia prowadzonego na oddziale intensywnej opieki medycznej, pacjent zmarł.