Cel pracy: Gonartroza jest chorobą, w której dochodzi do zaburzenia równowagi pomiędzy procesami regeneracji oraz degradacji chrząstki stawowej. Do jej głównych objawów należą: ból, obrzęk, sztywność, ograniczenie funkcji, a także deformacje stawu. Jedną z dostępnych, choć nowych, form leczenia zachowawczego gonartrozy jest terapia wibroakustyczna wywołująca w tkankach mikro­wibracje – wykorzystująca fale dźwiękowe o zmiennej częstotliwości i amplitudzie. Celem badania była ocena wpływu terapii wibroakustycznej na stan funkcjonalny osób z gonartrozą.
Materiał i metody: Czterdzieści cztery osoby powyżej 44. roku życia z gonartrozą poddano 10 zabiegom terapii wibroakustycznej za pomocą aparatu Vitafon-T, w zmiennym przedziale częstotliwości 30–18 000 Hz. Zabiegi trwały 15 min. W celu oceny skuteczności terapii przed jej zastosowaniem i po jej zakończeniu dokonano pomiarów: bólu (skala VAS), obwodów stawów oraz testów czynnościowych (Time Up and Go – TUG), uśrednionego czasu chodu na dystansie 6 m oraz testu przysiadów. Analizę statystyczną wykonano za pomocą testu Wilcoxona, za poziom istotności przyjęto p < 0,0001.
Wyniki: W badanej grupie zaobserwowano zmniejszenie dolegliwości bólowych średnio o 1,9 pkt w skali VAS u 77% badanych, obwodu leczonych stawów u 91% osób oraz czasu wykonania testu TUG u 96%. Liczba wykonanych przysiadów zwiększyła się u 82% pacjentów. Wszystkie wyniki osiągnęły istotność statystyczną na poziomie p < 0,0001. Chód swobodny poprawił się u 91% badanych, wynik ten nie był jednak statystycznie istotny.
Wnioski: Terapia wibroakustyczna przyniosła pozytywne efekty lecznicze o charakterze przeciwbólowym i przeciwobrzękowym, co wpłynęło również na poprawę sprawności funkcjonalnej w grupie pacjentów z gonartrozą. Badania wymagają jednak rozszerzenia na inne grupy pacjentów o zróżnicowanej etiologii chorobowej, zanim upowszechni się jej stosowanie w ośrodkach rehabilitacyjnych podstawowej opieki zdrowotnej.