Cel pracy: Rozpoznanie choroby przewlekłej, jaką jest młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (MIZS), wpływa negatywnie na aktywność młodego człowieka. Dodatkowo ból towarzyszący chorobie może też w znaczny sposób powodować trudności z jej zaakceptowaniem. Celem pracy była ocena stopnia natężenia bólu oraz stopnia aktywności i akceptacji choroby przez młodzież w wieku 14–18 lat z MIZS.
Materiał i metody: Grupę badawczą stanowiła młodzież obojga płci w wieku 14–18 lat z MIZS w okresie remisji. Badaniami objęto 50 osób. W badaniu zastosowano: skalę numeryczną (NRS 0–10), drabinę Cantila, skalę aktywności własnego autorstwa (pogrupowane pozycje kwestionariusza tworzą podskale: zmęczenia, aktywności fizycznej, aktywności społecznej, aktywności intelektualnej) oraz skalę akceptacji choroby (AIS). Analizę statystyczną przeprowadzono za pomocą testów: Manna-Whitneya, Wilcoxona, χ2, Fishera, korelacji rang Spearmana. Do obliczeń przyjęto istotność statystyczną p < 0,05.
Wyniki: Większość badanych osób nie odczuwa obecnie bólu lub odczuwa go w niewielkim stopniu. Młodzież wykazuje dużą aktywność w sferze fizycznej, psychicznej i społecznej. Przeważająca część pacjentów akceptuje swoją chorobę. Chorzy odczuwający ból określany w skali NRS na 4–7 pkt gorzej adaptują się do życia z chorobą w porównaniu z pacjentami bez dolegliwości bólowych albo odczuwających ból o słabym nasileniu. Stwierdzono wysoką korelację pomiędzy akceptacją choroby w chwili badania określoną za pomocą drabiny Cantrila i skali AIS.
Wnioski: 1. Ból odczuwany przez chorych na MIZS ma niewątpliwie negatywny wpływ na poziom ich aktywności oraz stopień akceptacji choroby. 2. Wydaje się kluczowe uznanie bólu jako znaczącego wykładnika akceptacji choroby.