Przebieg młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów o początku uogólnionym (UMIZS) jest zróżnicowany. W artykule oceniono wpływ antygenu B27 i serii HLA klasy II – DR na postęp choroby, ciężkość objawów pozastawowych oraz rozwój amyloidozy u 47 chorych z UMIZS z wieloletnim czasem trwania choroby (średnio 18 ±7,4 roku). Głównymi parametrami klinicznymi istotnie wpływającymi na losy chorych, które poddano analizie, były zmiany radiologiczne, wydolność czynnościowa, ciężkość zmian stawowych oraz rozwój amyloidozy. U każdego pacjenta określono również ciężkość objawów uogólnienia, które obserwowano w czasie długoletniej choroby. Wykazano istotną zależność pomiędzy obecnością HLA-DR4 a rozwojem zmian radiologicznych w układzie ruchu. HLA-DR4 stwierdzono znamiennie częściej u chorych ze znacznymi zmianami radiologicznymi w porównaniu z grupą kontrolną (73,7 vs 23,6%, p < 0,0001), a także w stosunku do chorych bez tych zmian (73,7 vs 25%, p < 0,05) (ryc. 4). Antygen DR4 wykrywano również znamiennie częściej w grupie chorych z najbardziej zaawansowanymi zmianami stawowymi w porównaniu z grupą kontrolną (63 vs 24%, p < 0,001) (ryc. 2). Istotne powiązanie z występowaniem objawów uogólnienia dotyczyło natomiast HLA-DR3. HLA-DR3 istotnie częściej w porównaniu z grupą kontrolną stwierdzono u chorych z objawami uogólnienia występującymi nie tylko na początku choroby, ale również w jej dalszym przebiegu (76,2 vs 23,6%, p < 0,001), jak i pomiędzy grupą pacjentów z objawami uogólnienia ograniczonymi do 2 lat choroby a podgrupą chorych z objawami nawracającymi w dalszym przebiegu choroby (22,7 vs 76,2%, p < 0,001) (ryc. 1). Częstość typowanych antygenów w wyodrębnionych podgrupach, zarówno w zależności od wydolności układu ruchu, jak i rozwoju amyloidozy nie różniła się istotnie statystycznie. Typowanie HLA może być pomocne w prognozowaniu dalszego przebiegu UMIZS, szczególnie pomaga w identyfikacji chorych, u których dochodzi do zmian destrukcyjnych oraz nawracania objawów uogólnienia w dalszym przebiegu choroby.