Na podstawie wieloletnich obserwacji podjęto próbę oceny przebiegu choroby u dzieci z uogólnionym początkiem młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów (UMIZS), z uwzględnieniem: stopnia ciężkości klinicznych objawów pozastawowych i stawowych oraz – w zależności od czasu trwania choroby – częstości remisji (w 3., 5., 10. i 15. roku choroby) i nasilenia zmian radiologicznych (w 5., 10. i 15. roku choroby) u tych chorych. Badaniami objęto 47 pacjentów z ustalonym rozpoznaniem UMIZS, ze średnim czasem trwania choroby 18±7,4 roku. Tylko u 4,4% i 8,7% pacjentów ustalono remisję w 3. i 5. roku choroby, natomiast częstość remisji w 10. roku choroby wynosiła 18,6%, a w 15. roku choroby – 48,4%. W pierwszym 3,5 roku choroby u 46% dzieci stwierdzono w obrazie radiologicznym obecność nadżerek kostnych. Wykazano, że już w 5. roku choroby 38% chorych miało zaawansowane zmiany radiologiczne, w 10. roku choroby liczba chorych ze zmianami destrukcyjnymi wzrosła do 64%, a w 15. roku choroby do 72%. U 82,6% chorych stwierdzono zmiany w stawach biodrowych, niektóre z tych osób wymagały wykonania zabiegów korekcyjno-rekonstrukcyjnych. Objawy pozastawowe obserwowano wyłącznie w ciągu pierwszych 6 mies. choroby tylko u 27,9% pacjentów. U pozostałych osób objawy te utrzymywały się lub nawracały, czasami po długotrwałej remisji. Obraz kliniczny zmian stawowych był różny. Tylko u 18,6% pacjentów obserwowano łagodne zmiany stawowe, określone jako 1. i 2. stopień (klasyfikacja wg Bedford), natomiast u prawie połowy chorych (45,2%) stwierdzono 5. lub 6. stopień ciężkości zmian stawowych (zmiany w co najmniej 10 stawach z ograniczeniem ruchomości lub ciężka destrukcyjna choroba stawów ze znacznym upośledzeniem funkcji stawów). Podsumowując, przebieg UMIZS jest zróżnicowany. Badania autorów wskazują, że u ok. połowy chorych z UMIZS dochodzi do zmian wielostawowych i wczesnego występowania zmian w obrazie radiologicznym. Tylko u połowy pacjentów stwierdzono występowanie remisji po 15 latach trwania choroby. Choroba może nawracać, również po wielu latach remisji, czasami nawet w wieku dorosłym, chociaż po 15 latach od początku choroby u niektórych chorych stwierdza się wieloletnią całkowitą remisję, pełną sprawność oraz brak zmian w obrazie radiologicznym.