Do zmian symetrii miednicy dochodzi pod wpływem czynników wrodzonych i/lub nabytych. Jedną z nabytych przyczyn asymetrii miednicy może być dyskopatia przepuklinowa lędźwiowego odcinka kręgosłupa. W dostępnej literaturze nie ma wystarczającego wyjaśnienia zależności łączących ustawienie miednicy z dyskopatią przepuklinową lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Materiał pracy stanowiło 44 pacjentów. Powodem ich hospitalizacji była rwa kulszowa w przebiegu dyskopatii przepuklinowej L4-L5 i/lub L5-S1. Badanie przedmiotowe polegało na ocenie neurologicznej i odcinkowym badaniu ortopedycznym. Na rentgenogramach wykonywano pomiary miednicy i kręgosłupa odcinka L-S. Mierzono odległości zawarte między górnymi krawędziami głów kości udowej i szczytem talerzy kości biodrowej (odległość A) po stronie lewej i prawej. Oceniano stan stawów krzyżowo-biodrowych. Asymetrię odległości A po stronie lewej i prawej stwierdzono u 33 pacjentów. Wykazano istotną statystycznie zależność łączącą stronę zespołu korzeniowego z większą wartością odległości A po tej stronie. U badanych pacjentów oceniano także zmiany zwyrodnieniowe stawów krzyżowo-biodrowych, które były bardziej nasilone u osób z różną odległością A po stronie lewej i prawej. Wyniki badań wskazują na to, że asymetryczne ustawienie miednicy wiąże się z dyskopatią przepuklinową lędźwiowego odcinka kręgosłupa. Zmiana ustawienia miednicy może pociągać za sobą różnice wartości sił działających na stawy biodrowe i stawy krzyżowo-biodrowe.