Aspektem społecznym osteoporozy jest upośledzenie sprawności lokomocyjnej i manualnej pacjenta oraz zdolności wykonywania przez niego pracy zawodowej. W tym przypadku szczególnego znaczenia nabiera kompleksowa rehabilitacja, w tym zabiegi fizykalne. Ostatnio dużą uwagę zwraca się na właściwości terapeutyczne prądu elektrycznego o częstotliwościach odpowiadających akustycznemu pasmu drgań. Stymulację horyzontalną osiąga się poprzez zastosowanie urządzenia skanującego wywołującego oddziaływanie bioelektryczne i biochemiczne jednocześnie w tym samym miejscu w organizmie, prowadząc do pozytywnych działań terapeutycznych. Celem pracy była kompleksowa ocena odpowiednio zmodyfikowanego programu elektroterapii horyzontalnej u pacjentek z osteoporozą. Uwzględniono stan kliniczny, wybrane wskaźniki funkcji narządu oraz zależności między tymi parametrami a zmianami w zakresie gęstości masy kostnej. Uzyskane wyniki wskazują na istotne zwiększenie przyrostu masy kostnej u pacjentek z osteoporozą oraz na istotną poprawę niektórych wskaźników biomechanicznych narządu ruchu, czego nie stwierdza się u osób leczonych tylko farmakologicznie. U pacjentek nastąpiło zmniejszenie dolegliwości oraz poprawa stanu klinicznego. Elektroterapia horyzontalna w osteoporozie może stanowić cenne uzupełnienie stosowanych dotychczas metod leczenia tego schorzenia.