Choroba Stilla z początkiem w wieku dorosłym (adult-onset Still’s disease – AOSD) jest rzadką, układową chorobą zapalną, której przyczyna nie jest znana. Charakteryzuje się występowaniem codziennej gorączki, przelotnymi zmianami skórnymi, zapaleniem stawów i wielonarządowymi zmianami – powiększeniem węzłów chłonnych, śledziony, wątroby, zapaleniem opłucnej czy osierdzia. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się wzrost odczynu Biernackiego (OB), leukocytozę z neutrofilią, wzrost stężenia białka C-reaktywnego (CRP), nasilenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy, hipoalbuminemię z hipergammaglobulinemią oraz istotny wzrost stężenia ferrytyny w surowicy krwi. Nie obserwuje się obecności czynnika reumatoidalnego (RF) ani przeciwciał przeciwjądrowych (ANA). Nie ma testu diagnostycznego specyficznego dla tej choroby ani patognomonicznego badania histopatologicznego, dlatego też rozpoznanie jest wynikiem diagnozy przez wykluczenie. Celem pracy było przedstawienie przebiegu choroby u 19 pacjentów, w tym 10 kobiet i 9 mężczyzn, leczonych na oddziale. U wszystkich chorych obserwowano gorączkę, zmiany stawowe, u 74% zmiany skórne, u części splenomegalię, hepatomegalię, zmiany w sercu. Czas od wystąpienia pierwszych objawów do rozpoznania wynosił 6,6 mies., średnia wieku pacjentów – 39,4 roku. U większości chorych stwierdzano odchylenia w wynikach badań laboratoryjnych, podobne do przedstawionych powyżej. U kilku pacjentów przebieg choroby kontrolowano stężeniem ferrytyny w surowicy krwi i obserwowano jej korelację z aktywnością choroby. Wszystkich chorych leczono niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, kortykosteroidami w postaci doustnej (prednizon) bądź we wlewach dożylnych (metylprednizolon). Stosowano również leki modyfikujące przebieg choroby, głównie metotreksat.