PRACA ORYGINALNA
Doświadczenia własne w leczeniu adalimumabem chorych na reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa i łuszczycowe zapalenie stawów w programach terapeutycznych
Data publikacji online: 05-03-2013
Reumatologia 2013;51(1):9-14
SŁOWA KLUCZOWE
reumatoidalne zapalenie stawówzesztywniające zapalenie stawów kręgosłupałuszczycowe zapalenie stawówleki biologiczne
STRESZCZENIE
Celem pracy była ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia adalimumabem (ADA), w ramach programu terapeutycznego NFZ, chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) i łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS).
Materiał i metody: Przebieg leczenia ADA analizowano w grupie 41 chorych (24 na RZS, 11 na ZZSK, 6 na ŁZS). Do leczenia kwalifikowano chorych wg zasad programu terapeutycznego NFZ, z dużą aktywnością choroby, pomimo dotychczas stosowanego leczenia. Adalimumab podawano podskórnie w dawce 40 mg raz na 2 tygodnie.
Wyniki: Wśród chorych na RZS u 13 (54,2%) obserwowano adekwatną odpowiedź na leczenie: remisję u 8 osób (33,3%) i małą aktywność u 5 (20,9%), która po przerwaniu leczenia ADA utrzymywała się u 5 chorych przez średnio 4,5 miesiąca. Nieskuteczność pierwotną stwierdzono po 3 miesiącach (brak adekwatnej odpowiedzi) u 4 chorych (16,7%), po 6 miesiącach (brak remisji/małej aktywności) u 10 osób (41,7%). W okresie remisji/małej aktywności u 6 z 13 chorych obserwowano zaostrzenie RZS; u 2 z 13 chorych wystąpiła nieskuteczność wtórna. Wśród chorych na ZZSK u 1 chorego (9,1%) obserwowano nieskuteczność pierwotną. U 10 osób (90,9%) uzyskano małą aktywność choroby, która po przerwaniu leczenia ADA utrzymywała się przez średnio 5,4 miesiąca. W okresie poprawy, po przerwaniu terapii, u 8 z 10 chorych nastąpiło zaostrzenie; nieskuteczność wtórna wystąpiła u 1 z 10 chorych. U chorych na ŁZS małą aktywność choroby uzyskano u 5 chorych (83,3%), utrzymującą się podczas podawania leku; nieskuteczność pierwotną u 1 chorego (16,7%). W całej grupie 41 chorych leczonych ADA u 17 (41,5%) wystąpiły objawy niepożądane: infekcje dróg moczowych, oddechowych, nawracające infekcje wirusowe, zmiany skórne. Objawy te były przyczyną przerwania leczenia u 5 chorych (4 chorych na RZS i 1 chory na ZZSK). Liczba adekwatnych odpowiedzi na leczenie ADA była statystycznie istotnie większa u chorych na ZZSK niż RZS (p = 0,04).
Wnioski: Leczenie ADA jest skuteczną i bezpieczną formą terapii u chorych na RZS, ZZSK i ŁZS, z utrzymującą się dużą aktywnością choroby oraz niereagujących na dotychczasową terapię.
Materiał i metody: Przebieg leczenia ADA analizowano w grupie 41 chorych (24 na RZS, 11 na ZZSK, 6 na ŁZS). Do leczenia kwalifikowano chorych wg zasad programu terapeutycznego NFZ, z dużą aktywnością choroby, pomimo dotychczas stosowanego leczenia. Adalimumab podawano podskórnie w dawce 40 mg raz na 2 tygodnie.
Wyniki: Wśród chorych na RZS u 13 (54,2%) obserwowano adekwatną odpowiedź na leczenie: remisję u 8 osób (33,3%) i małą aktywność u 5 (20,9%), która po przerwaniu leczenia ADA utrzymywała się u 5 chorych przez średnio 4,5 miesiąca. Nieskuteczność pierwotną stwierdzono po 3 miesiącach (brak adekwatnej odpowiedzi) u 4 chorych (16,7%), po 6 miesiącach (brak remisji/małej aktywności) u 10 osób (41,7%). W okresie remisji/małej aktywności u 6 z 13 chorych obserwowano zaostrzenie RZS; u 2 z 13 chorych wystąpiła nieskuteczność wtórna. Wśród chorych na ZZSK u 1 chorego (9,1%) obserwowano nieskuteczność pierwotną. U 10 osób (90,9%) uzyskano małą aktywność choroby, która po przerwaniu leczenia ADA utrzymywała się przez średnio 5,4 miesiąca. W okresie poprawy, po przerwaniu terapii, u 8 z 10 chorych nastąpiło zaostrzenie; nieskuteczność wtórna wystąpiła u 1 z 10 chorych. U chorych na ŁZS małą aktywność choroby uzyskano u 5 chorych (83,3%), utrzymującą się podczas podawania leku; nieskuteczność pierwotną u 1 chorego (16,7%). W całej grupie 41 chorych leczonych ADA u 17 (41,5%) wystąpiły objawy niepożądane: infekcje dróg moczowych, oddechowych, nawracające infekcje wirusowe, zmiany skórne. Objawy te były przyczyną przerwania leczenia u 5 chorych (4 chorych na RZS i 1 chory na ZZSK). Liczba adekwatnych odpowiedzi na leczenie ADA była statystycznie istotnie większa u chorych na ZZSK niż RZS (p = 0,04).
Wnioski: Leczenie ADA jest skuteczną i bezpieczną formą terapii u chorych na RZS, ZZSK i ŁZS, z utrzymującą się dużą aktywnością choroby oraz niereagujących na dotychczasową terapię.
REFERENCJE (17)
1.
Burmester GR, Panaccione R, Gordon KB, et al. Adalimumab: long-term safety in 23 458 patients from global clinical trials in rheumatoid arthritis, juvenile idiopathic arthritis, ankylosing spondylitis, psoriatic arthritis, psoriasis and Crohn's disease. Ann Rheum Dis 2012 doi:10.1136/annrheumdis-2011-201244.
2.
Poddubnyy D, Rudwaleit M. Efficacy and safety of adalimumab treatment in patients with rheumatoid arthritis, ankylosing spondylitis and psoriatic arthritis. Expert Opin Drug Saf 2011; 10: 655-673.
3.
Rudwaleit M, Van den Bosch F, Kron M, et al. Effectiveness and safety of adalimumab in patients with ankylosing spondylitis or psoriatic arthritis and history of anti-tumor necrosis factor therapy. Arthritis Res Ther 2010; 12: R117.
4.
Burmester GR, Mariette X, Montecucco C, et al. Adalimumab alone and in combination with disease-modifying antirheumatic drugs for the treatment of rheumatoid arthritis in clinical practice: the Research in Active Rheumatoid Arthritis (ReAct) trial. Ann Rheum Dis 2007; 66: 732-739.
5.
Weinblatt ME, Keystone EC, Furst DE, et al. Long term efficacy and safety of adalimumab plus methotrexate in patients with rheumatoid arthritis: ARMADA 4 year extended study. Ann Rheum Dis 2006; 65: 753-759.
6.
Bombardieri S, Ruiz AA, Fardellone P, et al. Effectiveness of adalimumab for rheumatoid arthritis in patients with a history of TNF-αntagonist therapy in clinical practice. Rheumatology (Oxford) 2007; 46: 1191-1199. .
7.
Hjardem E, Ostergaard M, Podenphant J, et al. Do rheumatoid arthritis patients in clinical practice benefit from switching from infliximab to a second tumor necrosis factor alpha inhibitor? Ann Rheum Dis 2007; 66: 1184-1189.
8.
Van der Heijde D, Breedveld FC, Kavanaugh A, et al. Disease activity, physical function, and radiographic progression after longterm therapy with adalimumab plus methotrexate: 5-year results of PREMIER. J Rheumatol 2010; 37: 2237-2246.
9.
Revicki DA, Luo MP, Wordsworth P, et al. Adalimumab reduces pain, fatigue, and stiffness in patients with ankylosing spondylitis: results from the adalimumab trial evaluating long-term safety and efficacy for ankylosing spondylitis (ATLAS). J Rheumatol 2008; 35: 1346-1353.
10.
Rudwaleit M, Claudepierre P, Kron M, et al. Effectiveness of adalimumab in treating patients with ankylosing spondylitis associated with enthesitis and peripheral arthritis. Arthritis Res Ther 2010; 12: R43.
11.
Mease PJ, Ory P, Sharp JT, et al. Adalimumab for long-term treatment of psoriatic arthritis: 2-year data from the Adalimumab Effectiveness in Psoriatic Arthritis Trial (ADEPT). Ann Rheum Dis 2009; 68: 702-709.
12.
Paccou J, Baclé-Boutry MA, Solau-Gervais E, et al. Dosage Adjustment of Anti-Tumor Necrosis Factor- Inhibitor in Ankylosing Spondylitis Is Effective in Maintaining Remission in Clinical Practice. J Rheumatol 2012; 39: 1418-1423.
13.
Ornbjerg LM, Ostergaard M, Bo/yesen P, et al. Impact of tumour necrosis factor inhibitor treatment on radiographic progression in rheumatoid arthritis patients in clinical practice: results from the nationwide Danish DANBIO registry. Ann Rheum Dis 2012 doi:10.1136/annrheumdis-2012-201319.
14.
Arnett FC, Edworthy SM, Bloch DA, et al. The American Rheumatism Association 1987 revised criteria for the classification of rheumatoid arthritis. Arthritis Rheum 1988; 31: 315- 324.
15.
Van der Linden S, Valkenburg HA, Cats A. Evaluation of diagnostic criteria for ankylosing spondylitis. A proposal for modification of the New York criteria. Arthritis Rheum 1984; 27: 361-368. .
16.
Taylor W, Gladman D, Helliwell P, et al. Classification criteria for psoriatic arthritis: development of new criteria from a large international study. Arthritis Rheum 2006; 54: 2665-2673.
17.
Programy lekowe. Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 28 czerwca 2012 r. w sprawie wykazu refundowanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych na dzień 1 lipca 2012 r. (załączniki: B.33, B.35, B.36).
Copyright: © Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie. This is an Open Access journal, all articles are distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2084-9834 |
| ISSN: | 0034-6233 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
