Choroba kociego pazura ( cat scratch disease – CSD) jest rzadko rozpoznawaną chorobą bakteryjną o różnym obrazie klinicznym. Najczęściej przebiega w postaci miejscowej limfadenopatii, u ok. 50% pacjentów może wywoływać objawy choroby rozrostowej, w pojedynczych przypadkach mogą wystąpić objawy ze strony układu mięśniowo-szkieletowego: zapalenie kości, artropatia lub mialgia. W pracy przedstawiono opis bardzo wcześnie zdiagnozowanej klinicznie, potwierdzonej laboratoryjnie na podstawie badań serologicznych i molekularnych CSD u 10-letniego chłopca. Pierwsze objawy w postaci powiększenia węzłów chłonnych zaobserwowano po 2–3 tygodniach od zadrapania okolicy lewego barku przez kota. W badaniu USG stwierdzono powiększenie, obrzęk i przekrwienie węzłów chłonnych lewego ramienia i przedramienia. W 11. dobie wystąpiła gorączka o torze hektycznym. Zmiany w wynikach badań laboratoryjnych – przyspieszony OB i leukocytoza – pojawiły się dopiero w 14. dobie, w 21. dobie zaobserwowano zwiększenie stężenia białka C-reaktywnego ( C-reactive protein – CRP ). Wyniki pozostałych badań były w normie przez cały czas trwania choroby. Pomimo terapii cefetamet pivoxil rozpoczętej w 10. dobie choroby, w 16. dobie wytworzył się ropień w pobliżu węzła chłonnego okolicy łokciowej. Zmiany ustąpiły całkowicie po zabiegu chirurgicznym i zastosowaniu netylmycyny.