Autorzy przeanalizowali zachowanie się w surowicy dwóch nowych parametrów serologicznych: poziomów przeciwciał anty-CCP (swoisty marker RZS) oraz stężeń COMP (bardzo czuły wskaźnik degradacji chrząstki stawowej) w zestawieniu z RF-IgM oraz parametrami laboratoryjnymi (OB, CRP, erytrocyty, hemoglobina i płytki) i klinicznymi (sztywność poranna, liczba bolesnych i obrzękniętych stawów oraz VAS ból i DAS 28), w losowo dobranej grupie pacjentów z RZS o wysokiej aktywności choroby, leczonych leflunomidem (LFM), a niepoddającej się uprzedniemu leczeniu metotreksatem (MTX). Istotne statystycznie różnice zaobserwowano między wynikami uzyskanymi przed leczeniem i po leczeniu dla następujących parametrów laboratoryjnych – OB i liczba płytek – i klinicznych – sztywność poranna, liczba bolesnych i obrzękniętych stawów, skala bólu (VAS) i wskaźnik aktywności choroby (DAS 28). Spośród analizowanych parametrów serologicznych nie zaobserwowano istotnych statystycznie różnic w poziomach RF-IgM oraz przeciwciał anty-CCP w grupie surowic pobranych od pacjentów przed i po leczeniu LFM. Co według autorów ważne, zaobserwowano istotne statystycznie obniżenie stężeń COMP po leczeniu leflunomidem, które korelowało z parametrami klinicznymi