Celem badania była ocena wybranych czynników predysponujących do wystąpienia zmian zapalnych i niestabilności górnego odcinka kręgosłupa szyjnego u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów. W badaniu wzięło udział 100 chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (88 kobiet i 12 mężczyzn) w wieku od 23 do 85 lat (średnia 61,4±12,9 roku), o średnim czasie trwania choroby 12,5±9,5 roku. Na podstawie zdjęć radiologicznych (projekcja AP i boczna), uzupełnionych badaniami MR tego odcinka kręgosłupa lub TK stawu szczytowo-obrotowego u chorych z podejrzeniem zmian, u 25% chorych stwierdzono zmiany zapalne bez cech niestabilności, u kolejnych 14% chorych podwichnięcie w stawie szczytowo-obrotowym, a u 9% przesunięcie zęba obrotnika w kierunku otworu potylicznego. U 18% chorych wykazano cechy niestabilności na niższych poziomach kręgosłupa szyjnego. Wszystkich chorych z cechami niestabilności kręgosłupa konsultowano neurochirurgicznie. 6 chorych (5 z podwichnięciem przednim, 1 z wgłobieniem zęba obrotnika) zostało zakwalifikowanych do zabiegu stabilizacji operacyjnej. Stwierdzono istotną statystycznie korelację występowania zmian zapalnych w stawie szczytowo-obrotowym z liczbą stawów rąk z obecnością nadżerek i indeksem nadgarstka (CHR). Czas trwania choroby, wiek zachorowania, obecność guzków reumatoidalnych, miano czynnika reumatoidalnego, wskaźniki DAS 28 i HAQ oraz stosowanie kortykoterapii nie miały wpływu na wystąpienie zmian zapalnych w stawie szczytowo-obrotowym.