W artykule przedstawiono przypadek chorej, u której złamanie kości krzyżowej prowokowało ból uniemożliwiający wykonywanie podstawowych codziennych czynności. Z tego powodu chora była leczona zachowawczo ambulatoryjnie, a następnie hospitalizowana. Stosowane u pacjentki leczenie farmakologiczne bólu, zgodnie z zaleceniami przedstawionymi w schemacie drabiny analgetycznej Światowej Organizacji Zdrowia, nie przyniosło efektów terapeutycznych. W związku z utrzymującym się bólem zaproponowano leczenie chirurgiczne. Choroby współistniejące uniemożliwiały przeprowadzenie zabiegu w znieczuleniu ogólnym. U chorej wykonano zabieg stabilizacji z użyciem cementu kostnego (sakroplastykę), stosując jedynie leki nasenne i przeciwbólowe. W wyniku zabiegu dolegliwości bólowe zmniejszyły się o ponad 70%, zwiększyła się również aktywność ruchowa pacjentki.