PRACA ORYGINALNA
Metoda Western blot jako niezbędny etap diagnostyki serologicznej w kierunku boreliozy z Lyme
Data publikacji online: 06-11-2012
Reumatologia 2012;50(5):397-402
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp: Z uwagi na różnorodność objawów klinicznych choroby z Lyme i ich późniejsze konsekwencje zdrowotne diagnostyka serologiczna boreliozy wymaga bezwzględnego potwierdzenia obecności swoistych przeciwciał. Zastosowanie jedynie skriningowej metody ELISA, bardzo czułej, ale niezbyt swoistej, często może dawać wyniki fałszywie dodatnie. Dopiero użycie zdecydowanie bardziej swoistej metody Western blot, opartej na wykrywaniu przeciwciał klasy IgG i IgM dla antygenów rekombinowanych Borrelia burgdorferi, znacznie zwiększa wiarygodność diagnozy.
Materiał i metody: Badaniami objęto 354 surowice dodatnie w teście skriningowym ELISA na obecność przeciwciał klasy IgG i/lub IgM przeciwko B. Burgdorferi. Wyniki były weryfikowane metodą Western blot, w której zostały zastosowane swoiste rekombinowane antygeny.
Wyniki: Uzyskane wyniki znacznie różniły się w zależności od potwierdzonej klasy przeciwciał. W klasie IgG uzyskano potwierdzalność w 79,4% surowic, w klasie IgM – zaledwie w 34,2% (ryc. 1). W obu klasach przeciwciał (IgG i IgM) uzyskano korelację odsetka przeciwciał dla Borrelia potwierdzonych metodą Western blot z ich poziomem określonym metodą ELISA (ryc. 2). Szczegółowa analiza wykazała, że w klasie IgG najczęściej występowały przeciwciała przeciwko rekombinowanemu antygenowi VlsE (96,9%), a w klasie IgM przeciwko antygenowi OspC (96,8%) genogatunków B. garinii i B. Afzelii (ryc. 3).
Wnioski: Wyniki poddano szerokiej dyskusji w aspekcie użyteczności w diagnostyce i określenia etapu ewentualnego zakażenia B. Burgdorferi, a także przyczyn niskiego (zwłaszcza w klasie IgM) potwierdzania wyników dodatnich uzyskanych w metodzie skriningowej ELISA.
Materiał i metody: Badaniami objęto 354 surowice dodatnie w teście skriningowym ELISA na obecność przeciwciał klasy IgG i/lub IgM przeciwko B. Burgdorferi. Wyniki były weryfikowane metodą Western blot, w której zostały zastosowane swoiste rekombinowane antygeny.
Wyniki: Uzyskane wyniki znacznie różniły się w zależności od potwierdzonej klasy przeciwciał. W klasie IgG uzyskano potwierdzalność w 79,4% surowic, w klasie IgM – zaledwie w 34,2% (ryc. 1). W obu klasach przeciwciał (IgG i IgM) uzyskano korelację odsetka przeciwciał dla Borrelia potwierdzonych metodą Western blot z ich poziomem określonym metodą ELISA (ryc. 2). Szczegółowa analiza wykazała, że w klasie IgG najczęściej występowały przeciwciała przeciwko rekombinowanemu antygenowi VlsE (96,9%), a w klasie IgM przeciwko antygenowi OspC (96,8%) genogatunków B. garinii i B. Afzelii (ryc. 3).
Wnioski: Wyniki poddano szerokiej dyskusji w aspekcie użyteczności w diagnostyce i określenia etapu ewentualnego zakażenia B. Burgdorferi, a także przyczyn niskiego (zwłaszcza w klasie IgM) potwierdzania wyników dodatnich uzyskanych w metodzie skriningowej ELISA.
REFERENCJE (21)
1.
Schnarr S, Franz JK, Krause A, et al. Lyme borreliosis. Best Pract Res Clin Rheum 2006; 20: 1099-1118.
2.
Zajkowska J. Transmisja i krążenie patogenów odkleszczowych (KZM i boreliozy) i rola zmieniającego się środowiska. Przegl Epidem 2010; 64: 525-531.
3.
Steere AC, Coburn J, Glickstein L. The emergence of Lyme disease. J Clin Invest 2004; 113: 1093-1101.
4.
Steere AC, Bartenhagen NhH, Draft IE, et al. The early clinical manifestations of Lyme disease. Ann Intern Med 1983; 99: 76-82.
5.
Marques A. Chronic Lyme disease: a review. Infect Dis Clin North Am 2008; 22: 341-360.
6.
Chmielewski T, Tylewska-Wierzbanowska S. Borelioza z Lyme, laboratoryjne metody rozpoznania zakażenia. Diagn Lab 2007; 14: 5-7.
7.
Witecka-Knysz E, Klimczak M, Lakwa K i wsp. Borelioza: dlaczego diagnostyka jest taka trudna. Diagnosta Lab 2007; 13: 11-13;.
8.
Asbrink E, Hovmark A. Early and late cutaneus manifestations of Ixodes – borne borreliosis (erythema migrans borreliosis, Lyme borreliose). Ann N Y Acad Sci 1988; 4-5.
9.
Richter D, Schlee DB, Algower R, et al. Relationships of a novel Lyme disease spirochete, Borrelia spielmani sp. nov. with its hosts in Central Europe. Appl Environ Microbiol 2004; 70: 6414-6419.
10.
Wormser GP, Bittker S, Cooper D, et al. Yield of large-volume blood cultures in patients with early Lyme disease. J Infect Dis 2001; 184: 1070-1072.
11.
Nocton JJ, Dressler F, Rutledge BJ, et al. Detection of Borrelia burgdorferi DNA by polymerase chain reaction in synovial fluid from patients with Lyme arthritis. New Engl J Med 1994; 330: 229-234.
12.
Schmidt BL. PCR in laboratory diagnosis of human Borrelia burgdorferi infections. Clin Microbiol Rev 1997; 10: 185-201.
13.
Robertson J, Guy E, Andrews N, et al. A European multicenter study of immunobloting in serodiagnosis of Lyme borreliosis .J Clin Microbiol 2000; 38: 2097-2102.
14.
Dinser R, Jendro MC, Schnarr S, et al. Antibiotic treatment of Lyme borreliosis: what is the evidence? Ann Rheum Dis 2005; 64: 519-523.
15.
Borg R, Dotevall L, Hagberg L, et al. Intravenous ceftriaxone compared with oral doxycycline for the treatment of Lyme neuroborreliosis. Scand J Infect Dis 2005; 37: 449-454.
16.
Coleman JL, Benach JL. Identification and characterization of an endoflagellar antigen of Borrelia burgdorferi. J Clin Invest 1989; 84: 322-330;.
17.
Bruckbauer HR, Preac-Mursic V, Fuchs R, et al. Cross-reactive proteins of Borrelia burgdorferi. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 1992; 11: 224-232.
18.
Wallich R, Moter SE, Simon MM, et al. The Borrelia burgdorferi flagellum – associated 41-kilodalton antigen (flagellin): molecular cloning, expression, and amplification of the gene. Infect Immun 1990; 58: 1711-1719.
19.
Schutzer SE, Coyle PK, Belman AL, et al. Sequestration of antibody to Borrelia burgdorferi in immune complexes in seronegative Lyme disease. Lancet 1990; 335: 312-315.
20.
Miąskiewicz K, Walczak E, Rogulska K i wsp. Propozycja nowego podejścia metodycznego i interpretacji wyników oznaczania przeciwciał przeciwko Borrelia burgdorferi – analiza składu przeciwciałowego krążących kompleksów immunologicznych. Reumatologia 2011; 49: 1-7.
21.
Wilske B, Preac-Mursic V, Fuchs R, et al. Immunodominant proteins of Borrelia burgdorferi: implications for improving serodiagnosis of Lyme borreliosis. In: New Antibacteriological Strategies Neu HC (ed.). Churchill Livingstone, London 1990; 47-63.
Copyright: © Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie. This is an Open Access journal, all articles are distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2084-9834 |
| ISSN: | 0034-6233 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
