Cel pracy: Amyloidoza jest ważnym, ciężkim powikłaniem reumatoidalnego zapalenia stawów (RZS). Badanie zaplanowano w celu oceny polimorfizmu genu kodującego surowiczy amyloid A, a także zakażenia Chlamydia trachomatis jako czynników ryzyka rozwoju amyloidozy u pacjentów z RZS.
Materiał i metody: Zbadano 104 pacjentów z ustalonym rozpoznaniem RZS. Chorych podzielono na dwie grupy: grupę AA-dodatnią (wtórna amyloidoza potwierdzona w badaniu histopatologicznym próbki tkanki) (45 chorych) oraz AA-ujemną (59 osób).
U wszystkich pacjentów zbadano występowanie polimorfizmu SAA1 oraz zakażenia Chlamydia trachomatis.
Wyniki: Nie stwierdzono istotnych zmian pomiędzy częstością występowania allela -13T/C w obu grupach pacjentów. Allel -13T nie jest obligatoryjny dla rozwoju amyloidozy AA u białoruskich chorych na RZS. Porównanie grup pod kątem genotypu i częstości występowania trzech alleli wykazało statystycznie znamienne różnice. Najbardziej zauważalne różnice obserwowano w przypadku genotypu SAA1 a/a –c2 = 31,1 (p < 0,001). U 43 z 45 AA-dodatnich pacjentów z RZS (96%) stwierdzono genotyp SAA1 a/a, natomiast u AA-ujemnych pacjentów fenotyp ten występował zaledwie u 32%. Podobną tendencję obserwowano w zakresie częstości allela a: c2 = 47,01 (p < 0,001).
Aż u 84% z 45 AA-dodatnich pacjentów z RZS w przebiegu choroby odnotowano jednoczesne zakażenie Chlamydia trachomatis. W grupie AA-ujemnej powiązanie RZS z infekcją stwierdzono zaledwie u 10 (17%) z 59 pacjentów (p < 0,004).
Iloraz szans (OR) wyliczony dla genotypu SAA1 a/a wynosił 45,26, a 95% przedział ufności (95% CI) 9,9–206,8; OR dla zakażenia Chlamydia trachomatis wynosił 26,6; 95% CI: 9,26–76,37.
Wniosek: Ryzyko wtórnej amyloidozy u pacjentów z RZS w sposób znamienny zależy od genotypu SAA1 i obecności zakażenia Chlamydia trachomatis.