Bieżący numer
Archiwum
Online first
O czasopiśmie
Redakcja
Rada Naukowa
Wydawca
Standardy etyczne i procedury
Bazy indeksacyjne
Recenzenci
Recenzenci Honorowi
Prenumerata
Kontakt
Najczęściej czytane artykuły
Dla autorów
Opłata za przetwarzanie artykułu (APC)
Książki i Konferencje
Książki
Konferencje
SARS CoV-2/COVID-19
OPIS PRZYPADKU
Łagodny zespół nadmiernej ruchomości stawów
Data nadesłania: 21-10-2014
Data ostatniej rewizji: 12-11-2014
Data akceptacji: 13-11-2014
Data publikacji online: 30-11-2014
Data publikacji: 31-12-2014
Reumatologia 2014;52(6):398-401
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Łagodny zespół nadmiernej ruchomości stawów (BJHS), zwany potocznie zespołem nadmiernej wiotkości więzadeł, jest zaliczany do niezapalnych chorób reumatycznych. Charakteryzuje się przekraczającą prawidłowy zakres amplitudą ruchu w stawach kończyn i kręgosłupa. W wieku przedszkolnym częstość występowania tego zespołu szacuje się na 2–30%, zależnie od przynależności etnicznej (częściej jest stwierdzany wśród Azjatów i Afrykańczyków), najczęściej w rodzinach obciążonych tą chorobą i częściej u dziewczynek. W pracy opisano przypadek 12-letniej dziewczynki, u której szeroka diagnostyka różnicowa nawracających objawów zapalenia stawów kolanowych z wysiękami i bólami tych stawów pozwoliła na rozpoznanie BJHS. Dziewczynka spełniała kryteria BRIGHTON, w tym 7 z 9 punktów w skali Beinghton. W leczeniu tego zespołu kluczową rolę odgrywa edukacja chorego mająca na celu wyeliminowanie nieprawidłowych ruchów oraz właściwie prowadzona rehabilitacja.
REFERENCJE (17)
1.
Remvig L, Jensen DV, Ward RC. Epidemiology of General Joint Hypermobility and Basis for the Proposed Criteria for Benign Joint Hypermobility Syndrome: Review of the Literature. J Rheumatol 2007; 34: 804-809. .
2.
Clark CJ, Simmonds JV. An exploration of the prevalence of hypermobility and joint hypermobility syndrome in Omani women attending a hospital physiotherapy service. Musculoskelet Care 2011; 9: 1-10. .
3.
Malfait F, Hakim A J, De Paepe A, Grahame R. The genetic basis of the joint hypermobility syndromes. Rheumatology (Oxford) 2006; 45: 502-507. .
4.
Grahame R. Joint hypermobility and the performing musican. New Engl J Med 1993; 7: 1079-1082. .
5.
Dequeker J. Bening familiar hypermobility syndrome and Trendelenburg sign in a painting „The Tree Graces” by Peter Paul Pubens (1577–1640). Ann Rheum Dis 2011; 60: 894-895. .
6.
Kirk JA, Ansell BM, Bywaters EL. The hypermobility syndrome. Ann Rheum Dis 1967; 26: 419-425. .
7.
Grahame R, Bird HA, Child A. The British Society for Rheumatology Special Interest Group on Heritable Disorders of Connective Tissue criteria for the benign joint hypermobility syndrome: the revised (Brighton 1998) criteria for the diagnosis of BJHS. J Rheumatol 2000; 27: 1777-1779. .
8.
Bulbena A, Duro JC, Porfa M, et al. Clinical assessment of hypermobility of joints. Assembling criteria. J Rheumatol 1992; 19: 115-122. .
9.
Smits-Engelsman B, Klerks M, Kirby A. Beighton Score: A Valid measure for generalized hypermobility in children. J Pediatr 2011; 158: 119-123. .
10.
Wahezi D, IIowite N. Joint problems and hypermobility. Pediatr Rev 2009; 30: 87-199 (comments by Rutkowska-Sak L. Pediatria po Dyplomie 2010; 14: 68-69). .
11.
Hakim AJ, Cherkas LF, Grahame R, et al. The genetic epidemiology of joint hypermobility: A population study of female twins. Arthritis Rheum 2004; 50: 2640-2646. .
12.
Zimmermann-Górska I. Nadmierna ruchomość stawów a choroby reumatyczne. Reumatologia 2007; 45: 397-403. .
13.
Kirby A, Davies R. Developmental coordination disorder and joint hypermobility syndrome – overlapping disorders? Implications for research and clinical practice. Child Care, Health Dev 2006; 32: 513-519. .
14.
Murray KJ, Woo P. Benign joint hypermobility in childhood. Rheumatology 2001; 40: 489-491. .
15.
Kemp S, Roberts I, Gamble C, et al. A randomized comparative trial of generalized vs targeted physiotherapy in the management of childhood hypermobility. Rheumatology 2010; 49: 315-325. .
16.
Sahin N, Baskent A, Cakmak A, et al. Evaluation of knee proprioception and effects of proprioception exercise in patients with benign joint hypermobility syndrome Rheumatol Int 2008; 28: 995-1000. .
17.
Henkel G. Strides in recognition and management of joint hypermobility syndrome. Rheumatologist 2010; 4(5). Available at: http://www.the-rheumatologist.... 865565/Function_Despite_Pain.html.
Copyright: © Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie. This is an Open Access journal, all articles are distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0) License (https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/), allowing third parties to copy and redistribute the material in any medium or format and to remix, transform, and build upon the material, provided the original work is properly cited and states its license.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 2084-9834 |
| ISSN: | 0034-6233 |
Przetwarzamy dane osobowe zbierane podczas odwiedzania serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje oraz zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka). Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług, zapewnienia wygodnego korzystania ze strony oraz w celu monitorowania ruchu zgodnie z Polityką prywatności. Dane są także zbierane i przetwarzane przez narzędzie Google Analytics (więcej).
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
Możesz zmienić ustawienia cookies w swojej przeglądarce. Ograniczenie stosowania plików cookies w konfiguracji przeglądarki może wpłynąć na niektóre funkcjonalności dostępne na stronie.
