Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest przewlekłą, układową zapalną chorobą tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym, charakteryzującą się symetrycznym zapaleniem stawów, które prowadzi do rozległych uszkodzeń i zniekształceń aparatu ruchu. Coraz większa wiedza na temat mechanizmów prowadzących do rozwoju RZS przebiegającego z aktywacją prozapalnej odpowiedzi immunologicznej przyczyniła się do powstania nowej grupy leków biologicznych, do których należą antagoniści czynnika martwicy nowotworów α (tumor necrosis factor α – TNF-α). Zalicza się do nich zarówno chimeryzowane (infliksymab), jak i ludzkie przeciwciała anty-TNF-α (adalimumab, golimumab), a także fragment Fab przeciwciała ludzkiego, połączonego z glikolem polietylenowym (certolizumab pegol) oraz białka fuzyjne wiążące się kompetencyjnie z błonowym receptorem TNF-α (etanercept). W wielu dotychczas przeprowadzonych badaniach klinicznych potwierdzono znaczne zmniejszenie aktywności choroby, zahamowanie postępu zmian stawowych stwierdzanych w badaniu radiologicznym oraz znaczną poprawę wydolności układu ruchu i jakości życia osób chorych na RZS leczonych inhibitorami TNF-α.
W niniejszej pracy przedstawiono przegląd aktualnie stosowanych antagonistów TNF-α w terapii RZS.